Samenwerken of polariseren?
Sociale normen kunnen ons helpen in de omgang met elkaar. Denk bijvoorbeeld aan scholen. Zij maken er graag gebruik van om gedrag van kinderen te reguleren. Een slimme manier is om de omgeving zo in te richten dat mensen zich automatisch houden aan de regels. In het dagelijkse verkeer weten we niet beter.
Met enige argwaan heb ik de afgelopen periode de anderhalve meter samenleving opgetuigd zien worden. Rondom de vraag of dit nog steeds een zinnig idee is, is momenteel heel veel te doen. Daarbij is de kans op polarisatie reëel. Als organisatiepsycholoog zou ik graag iets zeggen over de samenwerkingskant van het verhaal.
In bijgevoegd artikel – zie onderstaande link – analyseren Steffan Seykens en ik ‘het larger system’ waar we ons momenteel in bevinden. Daarbij gaan we op zoek naar de vraag hoe sociale normen te bekrachtigen opdat er voldoende draagvlak voor blijft bestaan.
Op de eerste plaats is het stuk bedoeld voor de mensen die momenteel aan de touwtjes trekken en graag zouden willen vasthouden aan de anderhalve meter regel. Zij mogen stevig aan de bak om hiervoor draagvlak te behouden. Hopelijk hebben ze daarbij wat aan onze analyse en ideeën.
Op de tweede plaats hopen we dat het stuk tot nadenken zet. Om het gevaar van polarisatie te ontwijken is het belangrijk om jezelf af te vragen – onafhankelijk aan welke kant je staat en wat je belang is – dat vol overtuiging een positie innemen voor de ene kant ten koste gaat van de samenwerking met de ander die voor de andere kant kiest. Polarisatie houdt over het algemeen in dat mensen ‘afstand’ van elkaar nemen en steun zoeken bij gelijkgestemden. Veelal uit zich dat in fysieke afstand van meer dan 1,5 meter 😉 Vaker leidt het tot bedekte conflicten die van tijd tot tijd zullen escaleren.
Hopelijk biedt het artikel een wat meer evenwichtige kijk en zet het aan tot nadenken in een periode waarin simpele oplossingen verder lijken dan ooit.
